Bertie's Mood

Always Critical and Never Superficial

De week van Bert: Kruidvat, Martini en Stimorol

Rekken ogen rommelig, voetpoeder is zoek, duplo stapelt zich op op de grond, snoep ligt op kijkafstand van ontharingscrème. Tussen de rommel die achteraan de winkel wordt aangeboden, vind ik eindelijk wat ik zoek: vliegenvangers. Plakkerig en effectief. Terwijl drie tienermeisjes giechelend het aanbod Durex van dichtbij bestuderen, overvalt een Déjà-Vu gevoel me. De Nederlandse kruidenierszaak heeft zich dan toch, 15 jaar na de Chinese overname, ontpopt tot een heuse Chinese bazaar. Chinese winkeltjes die 10 jaar geleden overal in Madrid als paddenstoelen uit de grond schoten, bleken in vele gevallen dekmantels voor de import van namaak. Verschil is dat, in Vilvoorde, de merken Europees zijn, al is de productie voor vele zaken dat al lang niet meer.

Minder goed gaat het bij Blokker, waar ik vooral lege en herschikte rekken vind. De Bazaarsfeer is er al lang uit en de kleine dikke tv-schermen, die door het aflezen van oude VHS cassettes mirakelproducten aanprijzen, behoren al enige tijd tot het verleden. Een nieuw concept moet de Blokker winkels helpen, de verkoop van andere winkelsketens uit de holding zoals Leenbakker kan het concern redden. Dure potten en pannen vind je bij Blokker wel nog, Dreft in overvloed, maar de Leifheit Laminaatreiniger kon ik vorig jaar alleen online bestellen en afhalen in Grimbergen. Ik neem vandaag het laatste doosje anti-mug tabletten mee. Blokker in City2 te Brussel gaat in Augustus dicht; Vilvoorde gaat dicht in September. De vraag “waarvoor moet ik bij Blokker zijn” heeft geen antwoord meer.

Een bazaarsfeer vind je gegarandeerd ook bij Stad Brussel, waar binnenkort opnieuw menig verkozene kan kiezen en afdingen op mandaten en beheersfuncties bij overheids -en parastatale instanties. Al is de kersverse burgemeester nog op zoek naar een geschikte locatie, want “location is everything” en verkozen kandidaten zijn er in overvloed. In de Centrale Hallen kan je voor dergelijke onderhandeling al lang niet meer terecht, want dit pareltje werd in de jaren 50, onder leiding van Paul Vanden Boeynants, platgelegd en vervangen door het steriele Parking 58. Van slagerszoon tot bergbeklimmer, in Brussel verandert alles, behalve de zin tot het opzetten van ingewikkelde constructies op de rug van de minderbegoede.

Het is natuurlijk allemaal een kwestie van smaak. De in 2004 gesloopte Martini Toren, officieel gekend als Centre International Rogier, heeft zijn naam te danken aan de neonreclame die de toren jarenlang sierde. Het gaf tevens onderdak aan de Martiniclub, de exclusieve disco waar VDB en Charly De Pauw jarenlang zaken deden. De juiste sfeer, voor het juiste type deals. Een goede onderhandeling vereist ook de nodige privacy, ook al liggen de glorietijden van de Prince Albert Club al even achterwege.

Zaterdagavond, eindelijk. Police Academy wordt bruusk onderbroken voor reclame. Onze leefwereld heeft zich verplaatst van de straat naar de beeldbuis. De neonreclame die het Brusselse straatbeeld sierde is volledig de stad uit, of toch bijna. Een koppeltje ligt onder een pak lakens en terwijl het licht de kamer binnenvalt, sluipt een jonge kerel het bed uit zonder zijn partner wakker te maken. Beneden, aan de trappen, komt hij in het zicht een andere jonge man, zichtbaar van ongeveer dezelfde leeftijd, die aan het ontbijten is. Onze vluchtende sportieveling ziet geen andere uitweg en neem het pakje Stimorol, waarop staat “Best Mom Ever” en gooit het naar de kerel aan de ontbijttafel.

Ogilvy Parijs noemt de reclame een “ijsbreker” in familiesetting. Welk ijs dan weer gebroken moet worden, wordt niet beschreven. Voor de Jury voor Ethische Praktijken (JEP) gaat een pikante foto met Pommeline in tegen de waardigheid van de vrouw, omdat het “beeld van de vrouw in een houding als verleidster, in combinatie met de term ‘Joueuse’, duidelijk een seksuele toespeling bevat” en dus “vrouwen herleidt tot een lustobject”. Stimorol blijkt enkel een discussie op gang te trekken, maar dan wel het soort discussie dat Macron in zijn jeugdjaren zou hebben.

Perceptie of sfeer, ik kan verkeerd zijn, maar voor de goede smaak hoef je niet op Stimorol te kauwen.


Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.